This story is part of the மாமன் மகனுடன் நான் series
பகுதி 12 இன் தொடர்ச்சி…
கேசவனின் சின்ன boxer உள் விடைத்து நின்ற சுன்னியின் நினைவோடு வீடு திரும்பினேன். அந்த நிகழ்வு பற்றி ஜோ இடம் கூற அதற்கு அவன்,
ஜோ: முதலில் அந்த மைதானத்தில் பின்னழகு காட்டின பையன், அப்பறம் அந்த கணேஷ், நடுவுல, உன்னோட ஃப்ரெண்ட் சரோஜ் அப்பறம் அலெக்ஸ் வேற, இப்போ இவன். முடியல டா சாமி….
நான்: என்ன ஜோ நா மடகினாலும், நீ மடகினாளும் ஓக்க போறது என்னமோ நம்ம 2 பேரும் தான? அது மட்டும் இல்லாம அவங்க எல்லாரையும் கண்ணால் கற்பழித்து விட்டேன். நிஜமா அவுங்களை அவுத்து போட்டு ஓக்க தான் வாய்ப்பு கம்மி. இருந்தாலும் நான் விட மாட்டேன். இதே மாறி எனக்கு பிடிச்ச எல்லா பசங்க பத்தியும் நான் சொல்லி கிட்டே தான் இருப்பேன்….
ஜோ: என்னமோ பண்ணி தொல… எனக்கு என்ன?
நான்: அது சரி, அந்த பாட்டு வச்சி நம்மளை கவுக்க பாத்த ஆட்கள் பற்றி எதுவும் தெரியவந்ததா?
ஜோ: ஒன்னும் இல்ல டா. ஆனா கண்டிப்பா பிடிசிடுவேன். அந்த பசங்க கிட்டயும் என்னை மாறி ஒரு ஸ்மார்ட் ஆளு இருக்கான். அதான் என்னால கண்டு பிடிக்க முடியலை.
நான்: இல்லைனா மட்டும் நீ ஓத்து தள்ளி இருப்ப…
ஜோ: கொஞ்சம் மாடிக்கு வா எப்படி ஓத்து துள்ளுறேன் அப்படின்னு காட்டுறேன்….
(அக்டோபர் மாதம் இவ்வாறே முடிவுக்கு வந்தது) நவம்பர் மாதம் முதல் நாள், காலை நீச்சல் பயிற்சி முடித்து திரும்பும் போது அதே பைக் ஐ பார்த்தேன். அவனை கான காத்து நின்றேன் சிறிது நேரம். சென்ற முறை போல ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தால் அவனை வளைத்து விடலாம் என்று. ஆனால் அவனை கான முடிய வில்லை, நேரம் ஆனதால் கிளம்பி விட்டேன்.
நாட்கள் நகர, தீபாவளி அன்று அமீர் வீட்டில் எங்கள் அம்மா அப்பா அத்தை மாமா கீழே இருக்க, நாங்கள் 8 பேரும் மாடியில் அமீர் அறையில் ஓல் போட்டு கொண்டு இருந்தோம். நவம்பர் 13 ஆம் நாள், கல்லூரி முடிந்து ஜோவுடன் வண்டியில் திரும்பி கொண்டு இருந்தேன்.
ராம் வீட்டின் உள் இருந்து ஒரு ஆடவன் வெளியே வந்தான். உடன் இருந்தது ராம் ஆ இல்லை லக்ஷ்மன் ஆ என்று தெரிய வில்லை. அவனை வழி அனுப்பி விட்டு எங்களை பார்த்து கை அசைக்க நானும் ஜோவும் அவன் வீட்டை நோக்கி சென்றோம்.
லக்ஷ்மன்: என்ன நினைக்கிறீங்க அப்படின்னு புரியுது நான் தான் ஊர்மிளை மணாளன்.
ஜோ: ரொம்ப நன்றி நீ சொல்ல லை அப்படின்னா நான்தான் உன் பேண்ட் ஐ அவுத்து பாத்து கண்டு பிடிச்சி இருக்கணும்.
நான்: இப்போ கூட அவன் ராம் ஆ இருந்து நம்ம கிட்ட லக்ஷ்மன் அப்படின்னு சொன்னாலும், அவன் சுன்னிய பார்த்து தான் கண்டு பிடிக்க முடியும்.
லக்ஷ்மன்: இது எல்லாம் எனக்கும் என் அண்ணனுக்கும் பொழுது போக்கு…. என்று சிரித்தான்.
ஜோ: அது சரி, யார் அந்த காளையன்?
நான்: ஹப்பாட!!! ரொம்ப நாள் கழிச்சி ஜோ ஒரு பையனை பார்த்து அவனை காளையான் அப்படின்னு சொல்லுறான். ஜோ நீ கவலை படாத அவன் யாரா இருந்தாலும் நீ அவனோட படுக்க நான் ஏற்பாடு செய்யுறேன்.
ஜோ: ஐயோ இவன் வேற மாமா வேலையை இவளோ ஆசையா செய்யுறானே!!!
லக்ஷ்மன்: என்னடா என்னையும் என் அண்ணனையும் போட்டது பத்தாதுன்னு இப்போ என்னோட ஃப்ரெண்ட் மேலேயும் கண்ணு வைகுறிங்க…
நான்: ஃப்ரெண்ட் ஆ? அப்போ நீ மட்டும் கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ணு! உன் பிரென்ட் மேல கண்ணுக்கு பதிலா அவன் வாய்ல எங்க சுன்னியோட சேர்த்து உன் சுண்ணியாவும் வைக்க முடியும்….
லக்ஷ்மன்: ஏண்டா டேய் 10 செகண்ட் பார்த்த உங்களுக்கு போட ஆசை இருந்தா எனக்கு இருக்காதா?
ஜோ: அதான பார்த்தேன்…
லக்ஷ்மன்: அவன் பேரு சுரேஷ்! நான் போற கம்ப்யூட்டர் கோச்சிங் சென்டர் பக்கம், அவனோட அப்பா ஹோட்டல் வச்சி இருக்காரு, இவன் ஈவ்னிங் ஆனா கடை வாசல் ல பாணி பூரி விப்பான். அடிக்கடி பாணி பூரி சாப்பிட போய் கொஞ்சம் பழக்கம், அப்போ அப்போ எங்க வீடுக்கு அப்பா பார்சல் கொண்டு வர சொல்லுவாரு, அப்படிதான் பழக்கம் ஆச்சி, அப்பறம் அவன் மேல கொஞ்சம் ஆசை இருந்துச்சி. இருந்தாலும் ராம் கூடாதுண்ணு சொல்லிட்டான்.
அப்பறம் நா விலகிடேன். ஆனாலும் அடிக்கடி எங்கையசும் கண்ணுல படுறான். அவனே வந்து வந்து பேசுறான். 3 நாள் கோச்சிங் சென்டர் வரல அப்படின்னு இன்னைக்கு வீட்டுக்கே வந்து பார்த்துது போறான். நம்ம சும்மா இருந்தாலும் இவன் சும்மா இல்லாம என் மேல அக்கறை காட்டுறேன் அப்படின்னு ராம் கிட்ட திட்டு வாங்கி தரான்.
ஜோ: உன் மேல பாசமா இல்ல காமமாண்ணு தெரியல, ஆணா உன் பின்னாடியே இருக்கான் சரியா?
நான்: எதுவா இருந்தா என்ன? அவனை மடக்கி ஜோ கூட படுக்க வச்சிடுவோம்.
ஜோ: எப்பா ராசா, நீ இப்போ வீட்டுக்கு வா, உன் கொழுப்பை எல்லாம் அடக்கணும்….
நான்: நீ மட்டும் பத்தாது, லக்ஷ்மன் உன்னோட அண்ணனையும் கூப்பிட்டு கிட்டு இன்னைக்கு நைட்டு எங்க வீட்டுல study ன்னு சொல்லிட்டு வாங்க… நைட் நாம மஜா பண்ணலாம்…
2 நாள் கழித்து, காலை நீச்சல் பயிற்சி முடித்து விட்டு என் வண்டியை எடுக்க வந்த நேரம் அந்த கேசவன் நின்று கொண்டு இருந்தான். இன்றும் அன்று வந்து இருந்த அதே உடை தான். அவனை மடக்க அவனே வாய்ப்பு தரும் போது நாம அதை பயன் படுத்தி மடக்கி விட முடிவு செய்தேன்.
நான்: ஹே கேஸ்… என்ன ரொம்ப நாளா ஆளை காணோம்.
கேசவன்: ஒன்னும் இல்ல ப்ரோ. கொஞ்சம் வேலை.
நான்: சரி சரி எப்படி இருக்க?
கேசவன்: திரும்பவும் வண்டியில fuel இல்லை உங்க வண்டியை பார்த்தேன். சரியா நீங்க வர நேரம் ல அதன் உங்க கிட்டயே இப்போவும் ஹெல்ப் கேக்க தான் வெயிட் பண்ணுறேன்.
நான்: நல்ல பிளான் தான். சரி வா.
கேசவன் என் வண்டியில் ஏறி என்னை நெருக்கி அமர்ந்து கொண்டான். அவன் உடல் முழுவதும் வியர்த்து இருந்தாலும், அவன் மேல் அவன் பயன்படுத்தி இருந்த சென்ட் வாசனை ஆளை தூக்கியது, அந்த ஈர உடல் என் முதுகில் படும் படிதான் நான் வண்டியும் ஓட்டினேன்.
அவன் fuel வாங்கி கொண்டு வண்டியில் ஏறினான்.
நான்: கேசவன், நான் இங்க தான் பக்கத்துல டீ கூடிபேன். வாங்களேன் ஒரு கட்டிங் போட்டு வரலாம்.
கேசவன்: என்ன ப்ரோ. நான் இந்த டிரஸ் ல எப்படி வர முடியும்.
நான்: அதான் பிரச்சினை யா?. நா எப்போவும் என்னோட பேக் ல ஒரு செட் டிரஸ் வச்சி இருப்பேன். பெட்ரோல் பங்க் பாத்ரூம் போய் சேஞ்ச் பண்ணிட்டு வாங்க…
கேசவன்: இல்ல ப்ரோ வேண்டாம். இன்னொரு நாள் பார்க்கலாம் என்று முடிவாக மறுத்து விட்டான்.
அவனை மீண்டும் கல்லூரியில் விட்டுவிட்டு நான் வீடு திரும்பினேன். மறுநாள் சனிக்கிழமை காலை நீச்சல் பயிற்சி முடித்து திரும்பும் போது மீண்டும் அவன். சரி தான். அடிமேல் அடி வைத்தால் அம்மியும் நகரும் என்று நினைத்து கொண்டே அவனை நோக்கி நடந்தேன்.
கேசவன்: ப்ரோ டீ கடைக்கு போலாமா? நா இன்னைக்கு fuel எல்லாம் போட்டு ரெடி யா இருக்கேன்.
நான்: தாராளமா போலாம். அவனை அழைத்து கொண்டு டீ கடை நோக்கி சென்றேன்.
நான் எனக்கு டீ சொல்ல, கேசவன் ஒரு பிளாக் டீ ஆர்டர் செய்து வாங்கி கொண்டு வந்து கடைக்கு வெளியே இருந்த டேபிள் மேல் வைத்தான்.
கேசவன்: சொல்லு ப்ரோ…
நான்: என்ன சொல்ல?
கேசவன்: என்னவா? நேத்து ஏதோ பேச பிளான் பண்ணிதான டீ கடைக்கு கூப்பிட்டு இருப்ப அதன் கேட்டேன்.
நான்: அது சும்மா ப்ரோ. நாம கொஞ்ச ஃப்ரெண்ட்ஸ் ஆகலாம் அப்படினு…
கேசவன்: அதுக்கும் ஏதாச்சும் பேசணும்ல.
நான்: சரி தான்.
கேசவன்: நா இங்க தான் ப்ரோ இருக்கே ரேஸ் கோர்ஸ்… நீங்க?
நான்: ரேஸ் கோர்ஸ் தான். உன்னை இந்த பக்கம் பார்த்ததே இல்லையே…
கேசவன்: நான் கூட உண்ண பார்த்தது இல்லை. சரி ப்ரோ நீ டெய்லி ஸ்விம்மிங் கிளாஸ் வருவியா?
நான்: ஆமா. நானும் கேட்கணும்னு இருந்தேன், நீ அவ்ளோ சீக்கிரம் காலேஜ் ல என்ன பண்ணுற?
கேசவன்: நான் கபடி விளையாடுவேன் அதன் ப்ரோ.
நான்: பா கபடி யா? செம்ம ஸ்டமினா வேணும் பிளஸ் உடம்பும் சும்மா கின் மாறி இருக்கணும். நீயும் அப்படிதான் இருக்க…
கேசவன்: தேங்க்ஸ் ப்ரோ.
நான்: வா ப்ரோ அப்படியே என் வீட்டை உனக்கு காட்டுறேன். ஒரே ஏரியா ல இருந்து அது கூட பண்ணல அப்படின்னா எப்படி வா போலாம்.
கேசவன்: இல்ல இருக்கட்டும்.
நான்: அட இவ்ளோ க்ளோஸ் ஆகிட்டு வீட்டுக்கு வரலைன்னா எப்படி? வா
(கேசவன் ஐ அதிக கட்டாய படுத்த தேவைபட வில்லை)
கேசவனை அழைத்து கொண்டு வீட்டுக்கு சென்றேன். ஜோ வாசலில் அமர்ந்து பேப்பர் படித்து கொண்டு இருந்தான். எங்களை பார்த்த உடன் என்னை பார்த்து ஒரு கள்ள சிரிப்புடன் பேப்பர் ஐ மடித்து வைத்து விட்டு எழுந்து நின்றான்.
நான் ஜோ இடம் கேசவன் அறிமுகம் செய்து உள்ளே அழைத்து சென்றேன்.
என் அம்மா அப்பா விடம் அறிமுகம் செய்தேன். என் அத்தை டீ கொண்டு வந்து கொடுத்தார். பின் என் அம்மா அத்தை இருவரும் கேசவனிடம் கேள்வி கணைகளை தொடுத்தனர். வீடு எங்க இருக்கு? என்ன படிக்கிற? அலெக்ஸ் எப்படி? ஜோ எப்படி? அம்மா அப்பா என்ன பண்ணுறாங்க? கூட பிறந்தவுங்க இருக்காங்களா? என்று கேட்க அதற்கு பதில் சொன்ன நொடி அடுத்த கேள்வி. கேசவன் சளைக்காமல் பதில் சொல்லி கொண்டு இருந்தான்
இடையில் குறுக்கிட்ட என் அப்பா, என் அம்மாவிடம் சும்மா இருப்பா! தம்பி நீ அலெக்ஸ் கூட அவன் ரூம்க்கு போய் பேசிட்டு இருப்பா, இவங்க கேள்வி கேட்டா நிறுத்த மாட்டாங்க என்று சிரித்து கொண்டே சொல்ல, என் அம்மா என் அப்பாவை ஒரு முறை முறைத்து விட்டு, சரி பா நாம அப்பறம் பேசலாம் என்று எழுந்து சென்று விட்டனர்.
அவனை அழைத்து கொண்டு மாடிக்கு சென்றோம். அவன் எங்கள் அறையை பார்த்து விட்டு, என்னை பற்றியும் ஜோ பற்றியும் விசாரித்தான். அடிக்கடி எங்கள் கட்டில் அருகில் இருந்த ஜன்னல் வழி வெளியே எட்டிப் பார்த்து கொண்டே இருந்தான். இங்க இருந்து ஊரை பாக்க ரொம்ப சூப்பர் ஆ இருக்கு என்று சொல்லி கொண்டே இருந்தான்.
கொஞ்சம் நேரம் பேசி விட்டு, ஜோ அவனை பார்த்து நாம 2 பேரும் இதுக்கு முன்னாடி பார்த்த மாறி தோணுது உனக்கு அப்படி தோனுதா?
கேசவன் பதில் சொல்லும் முன்னே முந்திரி கொட்டை மாறி அவன் வீடும் இங்க தான் இருக்காம் எப்போ வாச்சும் பார்த்து இருப்ப அவன் இந்த பக்கம் போகும் போது என்று கூறினேன்.
சற்று நேரம் இருந்து விட்டு அவன் கிளம்பி விட்டான். நாட்கள் நகர்ந்தது நான் கேசவன் உடன் நெருக்கம் ஆனேன். என்னிடம் மட்டும் தான் அவன் பேசுவான் அதுவும் காலை கல்லூரியில் வைத்து மட்டும். ஜோ மேல் அவன் ஈடுபாடு காட்டாத காரணத்தால் எனக்கு அவனை பிடித்து இருந்தாலும் நான் அவனுடன் உறவு கொள்ளும் முயற்சியை குறைத்து விட்டேன்.
ஆனால் செல்வமணி வேலை செய்யும் இடத்தில் அவனுக்கு பிடித்த அந்த ஆடவனை அவ்வப்போது ஹோட்டல் சென்று சாப்பிடும் போது அவனை சைட் அடித்து கொண்டும் இருந்தோம். அவன் பெயர் சுதன். செல்வமணி அவனை மடக்க தேவையான அனைத்தும் செய்து கொண்டு தான் இருந்தான்.
நாட்கள் நகர்ந்தன. செமஸ்டர் தேர்வு முடிந்து வந்த விடுமுறை தினத்தில் தான் எங்கள் தம்பிகளுடன் நானும் ஜோவும் இணைந்தோம். அந்த அனுபவத்தை பகுதி 11இல் கூறி இருந்தேன்.
இதன் பின் சரியாக ஜனவரி மாதம் 7 ஆம் நாள் சனிக்கிழமை அன்று நண்பர்கள் அனைவரும் ஒன்றாக வெளியே சென்று டீ குடித்து கொண்டு இருந்தோம். அப்போது ஜோ திடீர் என்று மச்சி நாம எல்லாம் நாளைக்கு ****** ஹோட்டல் க்கு சாப்பிட போலாம் ட்ரீட் என்னோடது என்றான். என்ன காரணம் என்று நாங்கள் யார் கேட்டும் அவன் சொல்ல வில்லை.
மறுநாள் மதியம் அனைவரும் ஜோ கூறிய ஹோட்டல் சென்று AC family Suite அறையில் 8 பேரும் அமர்ந்தோம். உணவு ஆர்டர் செய்ய பின், 20 நிமிடம் ஆனது வந்து சேர. அனைவரும் சாப்பிட தொடங்கிய போது, ஜோ பேச ஆரம்பம் ஆனான்.
ஜோ: மச்சானுங்களா! நமக்கு பாட்டு எழுதி வச்சி ரூட் விட்ட பசங்க யாருன்னு தெரிஞ்சிக்கணுமா?
நான்: (ஜோ சொன்னதை கேட்ட உடன் எனக்கு குறை போய்விட்டது. என்னை சரி செய்து கொண்டு) என்ன கண்டு பிடிச்சிட்டியா? யார் அவனுங்க?
ஜோ: நமக்கு எதிர் பக்கம் இருக்க suite ல இருக்க பசங்க தான்.
அனைவரும் திரும்பி பார்த்தோம். எங்களில் சிலருக்கு அதிர்ச்சி காத்து நின்றது.
ஜோ: என்ன எல்லாரும் ஷாக் ஆகி ரிலாக்ஸ் ஆகியச்சா?
நான்: கேசவன் அங்க என்ன பண்ணுறான்?
ராம்: சுரேஷ் உம் இருக்கான்!
செல்வமணி: சுதனும் கூடதான்.
மாரீஸ்: அவன் யாரு? முஞ்சிய காட்டாம, மெனு கார்டு வச்சி மறைசிக்கிட்டு இருக்கான்!!! தொப்பி, மாஸ்க் வேற போட்டு இருக்கான்!!! யார் அவன்?
ஜோ: அந்த மன்மத குஞ்சி தான் நமக்கு பாட்டு வரி வச்சி ரூட் விட்டது!!!
செல்வமணி: என்ன? அந்த 4 பேரா?
ஜோ: பின்ன? சுதன் நம்ம கூட க்ளோஸ் ஆக காரணம் இதுதான்.
நான்: ஆணா இந்த கேசவன், சுரேஷ் எப்படி?
செல்வமணி: ஆமா அந்த கேசவன் யாரு?
ஜெகன்: யார் அந்த சுரேஷ்?
அமீர்: அந்த முஞ்சி மறச்சி இருக்க பையன் யாரு?
ராம்: அந்த ப்ளூ டி ஷர்ட் தான் சுரேஷ். எனக்கும் லக்ஷ்மன் கும் கொஞ்சம் நெருக்கம். அவன் நான் போற கம்ப்யூட்டர் கோச்சிங் சென்டர் பக்கம் அவுங்க அப்பா கடைக்கு வெளிய ஈவ்னிங் பாணி பூரி விக்கிற பையன். நாங்க ரெகுலர் கஸ்டமர் அப்படிதான் பழக்கம்.
லக்ஷ்மன்: எனக்கும் அவன் மேல கண்ணு இருந்துச்சி. ஆனா அவன் எப்படி?
நான்: அந்த கிரீன் ஷர்ட் தான் கேசவன். அவன் தான் உங்க கிட்ட சொன்ன அந்த கிரவுண்ட் பையன். Fuel போட நான் வண்டியில கூட்டிகிட்டு போன பையன். அவன் எனக்கு ரூட் விடுரான் அப்படின்னு தெரியும். ஆனா உங்க மேல இன்டர்ஸ்ட் காட்டலை அப்படின்னு நான் ரொம்ப முயற்சி பண்ணல…
அமீர்: அப்போ அந்த மாஸ்க் போட்டு இருக்க பையன்?
ஜோ: அவன் தான் நமக்கு நடந்த விஷயத்துக்கு, கதை திரைக்கதை வசனம் இயக்கம் எல்லாம்.
மாரீஸ்: யார் அவன்?
ஜோ: அது உங்களுக்கு எல்லாம் சஸ்பென்ஸ் வைக்க போறேன்.
நான்: என்ன பெரிய சஸ்பென்ஸ்? நான் இப்போ அந்த பக்கம் நடந்து போன கண்டுபிடிச்சுட போறேன்.
ஜோ: எதுக்கு அவ்ளோ அவசரம்?
மாரீஸ்: அவன் யாருன்னு சொல்ல மாட்ட!! நாங்க பார்க்கணும் அப்படின்னு நினைச்சாலும் விட மாட்டியா?
ஜோ: சரி உங்க இஷ்டம்.
நான்: லக்ஷ்மன் அந்த பக்கம் போய் அது யாருன்னு பாரு.
லக்ஷ்மன் எழுந்தது தான் தாமதம், அந்த 4 பேரும் உடனே கிளம்பி விட்டனர். அதிலும் அந்த தொப்பி போட்டு இருந்தவனை சரியாக பார்க்க முடியாத படி மறைத்த வாரே அழைத்து சென்றனர்.
லக்ஷ்மன் வந்து அமர்ந்தான்.
லக்ஷ்மன்:அந்த ஒருத்தன் யாரு?
ஜோ: பாட்டு வரி பிரிண்ட் பண்ணி வச்சது யார் யார்யாருன்னு நா கண்டு பிடிச்சிட்டேன். இப்போ உங்களோட முடிவு என்ன?
நான்: எனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லை. கேசவன் ஓகே. சுதன் டபிள் ஓகே. அப்பறம் அந்த சுரேஷ் ட்ரிபிள் ஓகே. அந்த நாலாவது ஆளு முஞ்சி காட்டளை நாளும். அவன் பாடி நல்ல தான் இருக்கு அதுனால அவனும் ஓகே தான்.
அமீர்: I’m in. Let’s fuck them!
மாரீஸ்: வச்சி செய்ய இன்னும் நாலு சூத்துக்கள். என் சுன்ணி இப்போவே எழுந்து நிக்குது.
ஜெகன்: நான் நாலையும் ஓக்க ரெடி ஆனா என்ன ஓக்க இப்போதைக்கு சம்மதம் இல்லை. எல்லாம் பார்த்து தான் நான் முடிவு பண்ணுவேன்.
செல்வமணி: சுதனை போடத சுன்ணி சுன்னியே இல்லை. நான் ரெடி!
லக்ஷ்மன்: என்ன அண்ணா, முன்னாடி தான் சுரேஷ் ஐ போட முயற்சி பண்ண கூடாது அப்படின்னு சொன்ன! இப்போ எப்படி போடலாமா?
ராம்: என் நேரம் அப்படி! போடு கிடைக்குற எல்லாத்தையும் போடு ஆனா பாத்து போடு!!!
ஜோ: என்ன ராம் உனக்கு விருப்பம் இல்லையா?
ராம்: அப்படி இல்லை. நான் ஒருத்தனை இவளோ நாளா எதிர் பாக்கிறேன் ஆனா அவன் நம்ம யாரையும் ஒருக்க கூட சந்தேகம் பட்டு கண்டுபிடிக்க முயற்சி பண்ணல!!! ஆனா அவன் மட்டும் கிடைச்சா… சும்மா கின்னுனு இருக்கும்!!!
அமீர்: யார் யா அது?
நான்: இது யாரு புதுசா?
ஜோ: அவன் யாரை சொல்கிறான் அப்படின்னு எனக்கு தெரியும். ராம் you don’t worry. He will come around.
ராம்: really? For sure?
ஜோ; for sure dude.
ஜெகன்: ஆமாம். அவுங்க பாட்டு வரி எல்லாம் எழுதி வச்சி, எனக்கு grindr ல அனுப்பி 2 மாசம் ஆச்சு! எப்படி கண்டு பிடிச்ச?
ஜோ: அது ஒரு பெரிய கதை!
செல்வமணி: சொல்லு மச்சி கேப்போம்.
ஜோ: அந்த நாலு பேருல 3 பேர் உங்களுக்கு இப்போ தெரியும். அந்த தெரியாத ஆளு பேரு X அப்படினு வச்சுக்கோங்க! இப்போ கதைக்கு உள்ள போகலாம்.
அலெக்ஸ் டிபார்ட்மெண்ட் intercollegiate போட்டி நடந்த அப்போ ஒரு viscom பசங்க குரூப் வந்து டான்ஸ் பண்ணிட்டு போனாங்க. அந்த வீடியோ வை அலெக்ஸ் எனக்கு போட்டு காமிச்சான். அப்போ தான் அந்த பசங்க ஆடும் போது நமக்கு வச்ச பாடல் வரிகள் எல்லாம் mashup மாறி பண்ணி ஒரு டான்ஸ் பண்ணி இருந்தாங்க அப்படின்னு கண்டு பிடிச்சேன்.
அந்த பசங்க வழியா அந்த mashup டான்ஸ் யாரு பிளான் பண்ணது அப்படின்னு பார்த்தா அது இந்த கேசவன். அப்பறம் அவன் பின்னாடி ஃபாலோ பண்ணேன். அப்போதான் அவன் ஒரு பிளான் போட்டு அலெக்ஸ் கூட பழக ஆரம்பிச்சது தெரிஞ்சது. இப்படித்தான் அவனும் ஒரு ஆள்ன்னு கண்டு பிடிச்சேன். எனக்கு, அலக்ஸ்க்கு செல்வமணிக்கு காலேஜ் ல பாட்டு வரி வச்சது அவன்தான்.
அவன் கபடி பிளேயர் வேற. அவன் கூட தான் அந்த X ஃப்ரெண்ட் ஆ இருந்து இருக்கான். அவங்களுக்குள்ள எப்படி பழக்கம் அப்படின்னு எனக்கு தெரியலை. ஆனால் நம்மளை மாறி திக் ஃப்ரெண்ட்ஸ். இந்த சுதன் சுரேஷ் 2 பேரும் X கூட ஒரே காலேஜ் ல தான் படிக்கிறாங்க. ஆனால் இவங்க x க்கு அறிமுகம் ஆக காரணம் நம்ம கேசவன் தான். சுதன் சுரேஷ் 2 பேரும் கபடி ல இருக்காங்க. அப்படித்தான் பழக்கம் வந்து இவங்க நம்மளை மாறி கூட்டு சேர்ந்து இருக்காங்க.
செல்வமணி: இவளோ நடந்து இருக்கா ?
நான்: சரி அப்போ அந்த X யாரு எதுக்கு இன்னும் சொல்ல மாற்ற?
அமீர்: அது இப்போ முக்கியம் இல்லை. நம்ம எப்போ மேட்டர் பண்ண போறோம் அதுக்கு வாங்க.
லக்ஷ்மன்: ஆமாம் அந்த சுரேஷ் எனக்கு நிச்சயம் வேணும்!
ஜெகன்: சரி என்னோட Grindr எப்படி அவுங்களுக்கு தெரியும். எனக்கு அந்த பாட்டை எப்படி அனுப்பி வச்சாங்க?
ஜோ: ரொம்ப சுலபம். நீ Grindr ல லோகேஷன் ஆன் ல தான வச்சி இருப்ப?
ஜெகன்: ஆமாம். அப்போதான் 1 மீட்டர் ல இருந்து பக்கத்துல இருக்க எல்லாரு ப்ரோஃபைல் எனக்கு காட்டும்.
ஜோ: அவ்ளோதான். உன்னை ஃபாலோ பண்ணிட்டே நீ போகுற இடம் எல்லாம் பின்னாடியே வந்தா உன்னோட ப்ரோஃபைல் ஐ ஈஸி யா கண்டு பிடிக்கலாம். அப்பறம் என்ன டவுட்?
லக்ஷ்மன்: சுரேஷ் ஏன் எங்களுக்கு எந்த பாடல் வரியும் வைக்கலை ?அப்போ எங்களை பத்தி தெரியாதோ?
ஜோ: கண்டிப்பா வச்சி இருப்பான். கவனிச்சு இருக்க மாட்டிங்க. அவ்ளோதான் விசயம்.
நான்: நம்ம வீட்டுல எப்படி வந்துச்சி ஜோ அந்த பாடல் வரி அச்சடிக்க பட்ட தாள்.
ஜோ: இதுக்கு பதில் இன்னும் கொஞ்ச நாள் ல கிடைக்கும் அலெக்ஸ். வெயிட் பண்ணு.
சரி இப்போ அந்த 4 பேரையும் போட இங்க இருக்க உங்க 7 பேருக்கு சம்மதமா?
ஜெகன்: உன்னையும் சேர்த்து 8 பேர் ல.
ஜோ: எனக்கு ஓகே டா. அதுனால தான் உங்க 7 பேர் கிட்ட கேட்டேன்.
அமீர்: பசங்களுக்கு தண்ணி, தம்முனு எதுவும்?
ஜோ: எதுவும் இல்லை. சுத்தமான அக்மார்க் பசங்க. ஆனா வெர்ஜின் பசங்க இல்லை.
மாரீஸ்: வெர்ஜின் யாருக்கு டேய் வேணும்? Experience இருந்தா அவன் நமக்கு 4 position சொல்லி தருவான் செக்ஸ் பண்ணும் போது…. நீங்க எனக்கு சொல்லி தந்த மாறி.
ஜோ: சரி இப்போ நம்ம டைம். நம்ம அவுங்க யாருன்னு கண்டு பிடிச்சாச்சி அப்படின்னு அவுங்களுக்கு சொல்லணும், அதுவும் அவுங்க வழியில சொல்லணும். ஒருத்தருக்கு சொன்னா போதும். அதுக்கு ஒரு பாட்டு வேணும். சீக்கிரம் சொன்னா அடுத்த வாரம் இந்த நேரம் இந்த சிக்கன் மட்டனுக்கு பதிலா அவுங்க சுன்னியும் சூத்தும் கிடைக்கும்! எப்படி வசதி?
(அடுத்த நொடி அனைவரும் அமைதியானோம். எந்த பாடல் வரி மூலம் எங்கள் செய்தியை சொல்லலாம் என்று)
அமீர்: மச்சான் எப்போவும் போல நான் உங்களுக்கு உதவி பண்ணுறேன். பாட்டுல என்னை மிஞ்ச யாரு? இந்த வரி எழுதி வைப்போம். என்று அவன் ஃபோன் ஐ எடுத்து கூகிள் ஓபன் செய்து பாட்டு வரிகளை எடுத்து குடுத்தான். அதில்
“கண்ணா உன் வாலிப நெஞ்ச என் பாட்டு உசுப்புறதா
கற்கண்டு சக்கரையெல்லாம் இப்பத்தான் கசக்குறதா
வந்தாச்சு சித்திரைதான், போயாச்சு நித்திரைதான்
பூவான பொண்ணுக்குத்தான், இராவானா வேதனதான்
மெதுவாகத் தூது சொல்லி பாடட்டுமா”
இதுல, பூவான பொண்ணுக்குதான் அப்படின்னு இருக்கிறதை “ஆளான ஆணுக்குத்தான்” அப்படினு மாற்றினா போதும். நமக்கு அவுங்களை பத்தி தெரிஞ்சி தூது அணுப்புற மாறி இருக்கும். இதுக்கு கீழ, இன்னொரு பாட்டு,
“என் இரு விழி
நடுவினில் இருப்பவன்
எவனோ அவனை
கண்டேனே!
என் இருதய
நரம்பினை அறுத்தவன்
எவனோ அவனை
கண்டேனே!”
இது மூலமாக நாம அவுங்களை பார்த்தாச்சு அப்படின்னு சொல்லிடலாம். அப்பறம் எங்களை மடகிட்டிங்க அதுனால, எங்களுக்கு ஓகே தான் அப்படின்னு சம்மதம் சொல்லுவோம். அதுக்கு இந்த வரி
“சொல்லா வாா்த்தையின்
சுகமே மயில் தோகை போலவே
என் மீது ஊருதே…
எனக்காகவே வந்தாய்
என் நிழல் போலவே நின்றாய்
உனைத் தோற்று நீ என்னை வென்றாயே…”
இப்போ அடுத்து அவுங்களை நம்ம கூட வந்து அவுங்க நாம ஆசை பட்ட விசயத்தை பண்ண கூப்பிடனும் அதுக்கு இந்த வரிகள்,
“தீப்பிடிக்க தீப்பிடிக்க முத்தம் கொடுடா
என் திமிர் எல்லாம் அடங்காது கொஞ்சம் கடிடா
தேள் கடிக்க தேள் கடிக்க என்னை தொடுடா
உன் நரம்பெல்லாம் நொறுங்கட்டும் பின்னிகொள்ளடா
ஆசை வெடிக்க அது சாட்டை அடிக்க
வேட்டை நடக்க உன் வேகம் அடக்க
வாடா என் கழுத்தை வளைத்து
அதில் முத்தத்தை நிரப்பி
ஒரு தேடல் செய்
வாடா என் தசையை இறுக்கி
அதில் ஆசை முறுக்கி
ஒரு கூடல் செய்
வேர்வையும் வேர்வையும் வழியுதே
எலும்புகள் உன்னை கண்டு புடைக்குதே
உடம்புக்கு ஏது வரைமுறை
வா செல்வோம் இறுதிவரை”
இப்படி பன்னா ஓகே வா?
ஜோ: இது எல்லாம் பார்த்தா நீதான் அவணுகளுக்கு பிளான் போட்டு குடுத்து இருப்ப போல!!!
நான்: செம்ம மச்சி! ஜோ இதுவே ஃபைனல். இப்போ இதை எங்க வைக்க?
ஜோ: வேற எங்க உன்னோட ஃப்ரெண்ட் கேசவன் வண்டியில் தான்.
(அன்றைய பொழுது இவ்வாறே ஆனந்தமாக கழிந்தது)
மறுநாள் ஜோ கூறியது போலவே கேசவன் வண்டியில் திங்கள் காலையில் வைத்து விட்டு கிளம்பி விட்டேன். செவ்வாய் காலை அவன் வரவில்லை. மறுநாள் புதன் காலை நான் நீச்சல் பயிற்சிக்கு வரும் போது அவன் வண்டி இல்லை. பயிற்சியை முடித்த பின், என் வண்டியை எடுக்க சென்ற போது அவனும் அவன் வண்டியும் இருந்தது.
நான்: ஹாய் கேஸ்… எப்படி இருக்க?
கேசவன்; நல்லா இருக்கேன் டா.
நான்: அப்பறம்?
கேசவன்: வேற ஒன்னும் இல்லை. எப்போ எங்க எப்படி வச்சிக்கலாம் அப்படின்னு எங்க தலைமை கேக்க சொன்னாங்க!!! என்றான் கள்ள சிரிப்புடன்.
நான் என் பைக் மேல் சாய்ந்து கொண்டே ஒரு காமமும் வெற்றியின் சுவையும் கலந்த சிரிப்புடன் கேசவன் பார்த்து பேச ஆரம்பித்தேன்.
நான்: ரொம்ப நாள் ஏக்கமோ?
கேசவன்: இல்லாமல் எப்படி 3 மாசம் ஆச்சி உங்களை மடக்க பிளான் பண்ணி காய் நகர்த்தி!!!
நான்: தெரியும் தெரியும்!
கேசவன்: ஆமாம் நாங்கதான் அப்படின்னு எப்படி கண்டு பிடிச்சிங்க?
நான்: அது உங்க தலைமை எங்க தலைமையை சோதனை பண்ண வச்ச டெஸ்ட்! எங்க தல அதை அசால்ட் ஆ பிடிச்சிடுசு!!!
கேசவன்: ஜோ வை நேரில் பார்க்கும் போதே தோணுச்சு. அப்படி ஒரு சர்ப் ஆணா கண்கள். அவன் என்னை பார்த்த முதல் நாளே என்னை எங்கயோ பார்த்த மாறி இருக்குனு சொன்னான். அபோவே எங்க பிளான் முடிஞ்சி போச்சி அப்படின்னு நினைச்சேன். ஆனா நீ குறுக்காள பேசி காப்பாத்தி விட்டுட்ட!!!
நான்: ஜோ நா சும்மா வா?
கேசவன்: சரி நான் கேட்ட கேள்விக்கு பதில்?
நான்: நானும் எப்போ எங்க எப்படி அப்படின்னு எங்க தலைமை கிட்ட கேக்கணும் கேட்டு சொல்லுறேன் என்று சொல்லிவிட்டு சிரித்து கொண்டே அவன் சுன்னி மேட்டை பார்த்து விட்டு,,, ரெடியா வச்சி இரு! ஒண்ணுக்கு 8 வாய் இருக்கு! என்று சொல்லி விட்டு வண்டியில் ஏறி கிளம்பி விட்டேன்.
எங்கள் கூட்டத்திற்கு செய்தி அனுப்பி புதன் மதியம் எங்கள் மாநாடு கூடியது. ஜோவின் முடிவுக்கு ஏற்ப ஜனவரி 14,15,16,17 பொங்கல் விடுமுறை சனி கிழமை தொடங்கி, செவ்வாய் வர இருப்பதால், ஞாயிறு மற்றும் திங்கள் 2 நாள் வைத்து கொள்ள முடிவு செய்து இருந்தோம்.
மேலும், எங்கள் வீட்டில் மொத்தமாக 12 பேர் இருந்தால் சந்தேகம் வரும் என்பதால், எங்கு வைத்து இந்த நிகழ்வை அரங்கேற்ற என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தோம். அப்போது ராம் ஹோட்டல் ரூம் பூக் செய்யலாம் என்றான். அது சரிவராது என்று ஜோ கூறினான். மேலும் நாம் 12 பேரும் 15 காலை உள்ளே சென்று மறுநாள் இரவு வெளியே வந்தாலும் யாருக்கும் சந்தேகம் வராத ஒரு இடமாக இருக்க வேண்டும் என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தோம்.
ஜெகன்: மச்சான் என்னோட இன்னொரு வீடு வாடகைக்கு விட இருக்குல்ல அங்க வாங்க!
ஜோ: உன்னோட வீடு அவுடர் ல தான இருக்கு! அப்போ சூப்பர். எல்லாரும் 14 நைட்டு 11 மணிக்கு ஜெகன் வீட்டுக்கு போவோம். மறுநாள் அவுங்க மட்டும் வரட்டும். அப்பறம் நம்ம ராஜியம் தான். அப்பறம் ஜெகன் நான் சொல்லுற ஏற்பாடு எல்லாம் அங்க பண்ணி வச்சிடு.
மறுநாள் கேசவனுக்கு நான் செய்தியை சொல்ல, எப்போதும் சந்திக்கும் இடத்தில் நின்றிருந்தேன். கேசவன் வந்தான்.
நான்: வா கேசவா… உங்களுக்கு ஜனவரி 15 காலையில 9 மணியில இருந்து 16 ராத்திரி 9 மணி வர சாந்தி முகூர்த்தம் குறிச்சி இருக்கோம் வந்துருங்க….
கேசவன்: பால் பழம் எல்லாம் வாங்கிட்டு வரணுமா?
நான்: எங்க 8 பேர் கிட்ட 8 வாழைப்பழம் இருக்கு… அது போக மொலை எல்லாம் பழம் மாறி பழுத்து இருக்கு. எங்க வாழைப்பழமும் பால் கக்கும் இதுக்கு மேல என்ன வேணும்?
கேசவன்: இதுவே போதும்… அப்பறம் எப்படி வேணும்?
நான்: எப்படினா?
கேசவன்: தெரியாத மாறியே கேளு… அதன் முடியோட, முடி இல்லாமல், ட்ரீம் பண்ண மாறி, எப்படி வேணும்.
நான்: உங்க கூட எங்களுக்கு இது தான் முதல் தடவை, அதுனால எங்க சொத்தை நீங்க நல்லா கண்டு ரசிக்க முடி இல்லாமல் தான் இருப்போம். இனி உங்க விருப்பம் …
கேசவன்: வாய் பேசும் போது நல்லாதான் விளையாடுது, 15 அன்னைக்கு பார்ப்போம்… வாய் எப்படி எல்லாம் விளையாடுது அப்படின்னு…
நான்: புல்லாங்குழலை பொறுத்து தான் கலைஞனின் வாயும் வேளை செய்யும்…
கேசவன்: 15 ஆம் தேதி பார்க்க தான போறோம்….
(பேசிவிட்டு இருவரும் கிளம்பி விட்டோம்).
ஜனவரி 14 இரவு நாங்கள் 8 பேரும் ஜெகன் வீட்டிற்க்கு சென்றோம். பெரிய ஹால். மாடியில் பெரிய மாஸ்டர் பெட் ரூம் பால்கனி உடன் இருந்தது. போர்டிகோவில் வண்டியை நிறுத்தி விட்டு. ஆர்டர் செய்து இரவு உணவை முடித்து விட்டு படுத்து மறு நாளுக்காக எங்கள் உடலை தயார் செய்தோம். ஜனவரி 15 காலை குளித்து காலை உணவை முடித்து விட்டு, அந்த 4 காளைகளுக்காக காத்து இருந்தோம்.
ஜெகன்: அந்த x யாரு? இப்போ வாது சொல்லு!!!
ஜோ: வெயிட் பண்ணு கிடைக்கும் என்றான். மாஸ்டர் பெட்ரூம் பால்கனியில் தான் நாங்கள் அமர்ந்து இருந்தோம்.
மணி 9 இருக்கும் சமயம் ஒரு கார் வந்து வீட்டின் வாசலில் நின்றது…
தொடரும்…